ای کاش دنیای کودکی اینقدر سریع تموم نمیشد،یادتون میاد اون دوره از زندگی که میرفتیم دبستان چقدر شیرین بود،
وقتی تو همون دورها بودیم برآمون شیرینی خاصی نداشت،یا توی دوره های راهنمایی و دبیرستان که هر کدوم برای
ما لذت خاص خودشو داشت همیشه هم دوست داشتیم زودتر بزرگ شیم ،حالا منظور من از این صحبت ها چیه؟
الان که بزرگتر شدیم ،یامفهوم واضح تر پا گذاشتیم به دنیای آدم بزرگها، یکم دقت بکنیم.آیا این دنیا همونیه که در
کودکی میخواستیم زودتر واردش بشیم....
ای کاش دنیا بهتر و زیباتر از این بود دیگه ارزشو احترامی برای هم قاعل نیستیم،بخاطر پول دل همه رو به درد
میاریم،بعضی اوقات با طعنه با هم صحبت میکنیم یه طوری میخوایم سرتری خودمونو به طرف ثابت کنیم،چرا این
طوری شدیم ،تا هزارمون شد دوهزار باید جوگیر بشیم ،خودمونو گم کنیمو طور دیگه ای با دیگران برخورد کنیم،
اگه واقعن اینطوریه پس ضرفیت بعضیامون خیلی پایینه
نظرات شما عزیزان:
